EAEan, ikasle etorkinen matrikulazio tasa % 40 ari da urtero igotzen.

 EAEko ikastetxeetan ez dago haur etorkinei zuzenduriko plan espezifikorik, ez integrazio kulturalari, ez eta linguistikoari dagokionez. Eskolaz kanpo ere, haur etorkinen integrazio linguistikoari begira dauden hezkuntza programak (euskara ikasteari begira, alegia), euskara hainbat urtetan ikasteko dira.
Eskoletako ahalegin diseinua haur etorkinei begira herren dago. Euskararen alorra, esaterako, euskara ikasteko zailtasuna duten haurrentzat baino ez dagoela pentsatua azpimarratzen du. Hau da, euskara sekula ikasi eta entzun ez duten haurrentzat -eta are gutxiago gaztelania ere inoiz ikasi eta entzun ez duten haur etorkinentzat-, ikastetxeetan ez dago ezer prestaturik. Errealitate horrek eragin zuzena du haurraren curriculumeko beste ikasgai guztietan, hizkuntz arazoak direla eta ezin baitituzte beste ikasgaiak jarraitu.
Haur Hezkuntzan matrikulatzen diren haur etorkinek, zeinahi ama hizkuntza izanik ere, euskara ikasteko arazorik ez dute izaten. Baina errealitatea bestelakoa da Lehen Hezkuntzan eta, bereziki, Bigarren Hezkuntzan matrikulatzen diren haur etorkinentzat. Hori dela eta, kasu horietarako, ikastetxeek arreta pertsonalizatuagoa eskaintzen duten errefortzu diseinuak sortu beharko lituzketela uste dute, kontuan izanda ez dela gauza bera haur etorkin horien ama hizkuntza gaztelania izatea -haur iberoamerikarren kasua- edota irakasleek ezagutzen ez duten hizkuntza bat izatea.
Euskal gizarteak beraien kulturak eta ohiturak ezagutzeko egiten dituzten ekitaldi guztiak pertsona orori irekiak daude: euskaldunei, etorkinei zein etorkinekiko interesa erakusten duten guztiei. Aldiz, sarri askotan, euskal kulturari buruzko ekimen eta ikuskizunak etorkinentzat ez daudela zabalik edota prestaturik iruditzen zaie, eta horrek, bereziki beraien haurren integrazio kulturalari begira, oztopo bat suposatzen du.
 Etorkinek Euskadira iritsi arte ez dakite EAEan bi hizkuntza direla ofizialak: euskara eta gaztelania. Uste dute gaztelaniaz baino ez dela hitz egiten herrialde honetan. Bertora heltzen direnean ere inork ez die gai horren inguruan ezer aipatzen. Harremanetan jartzen diren lehen elkarteek errealitate horren berri eman beharrean eta haurrak zein eredutan matrikulatu erabakitzea beraien esku utzi beharrean, seme-alabak A ereduan matrikulatzera bideratzen dituzte, bereziki hirietan. Ostean, jabetzen dira, Euskadin bi hizkuntza direla ofizialak, eta argi dute beraien haurrak herrialde honetan guztiz integratzeko bi hizkuntzok ongi ikastea ezinbestekoa dela. Guraso etorkinek, EAEra heltzen direnean, hemengo errealitate linguistikoaren inguruko informazio eza dutela salatzen dute, horrek, sarriegi, beraien haurren integrazio kultural eta linguistikoan eragin zuzena duelarik.
Etorkinei ez zaie azaltzen, ez bertora heltzean, ez ostean, EAEan euskara jakiteak duen garrantziaz, bai integrazioari begira, bai eta lan munduari begira; hau da, beraien haurrak, B ereduan edota bereziki D ereduan matrikulaturik izateak, gerora begira haur horientzat duen garrantziaz.
 Etorkinek hemengo hezkuntza sistemaz ez dakite ezer, ez bertokoek ere ez etorkinen lurraldeetako hezkuntza sistemez. Bertora heltzen direnean ere, eta beraien haurrak Euskadiko ikastetxeetan matrikulatu, inork ez die ezer azaltzen. Bertoko ikastetxeek ere ez die galdetzen nolakoa izan den ordura arte beraien haurrak matrikulaturik egon diren hezkuntza sistema. Arrazoi hori dela eta, jauzi, eztabaida, arazo, denbora galtze... nabarmenak sortzen dira, hitz eginez gero, laster asko konponduko liratekeenak.
Guraso/haur etorkinen eta ikastetxearen arteko lehen harremanetarako behintzat, hizkuntza arazoak leuntzeko, ikastetxeetan bitartekari lanak egiten ari diren pertsonak egon beharko luketela uste dute. Izan ere, hitz egin eta elkar ulertuz gero, konpondu ahalko liratekeen hainbat arazo sortzen dira bi aldeen artean.

Emen Hik hasiko artikulu osoa ikusi dezakezu:

https://docs.google.com/leaf?id=0B9mUO9mjrluQMjcyZGFiMDUtMGNlOC00NTFmLWE3ZTMtNWQ5OTExYzQ2Mjk1&sort=name&layout=list&num=50

La Inmaculada ikastetxea, Hernani: Ikasle etorkinak etxekotzen

• Hik/Hasi aldizkarian, etorkinen eskolaratzearekin erlazionaturiko artikulu interesgarri hau topatu dut eta publikatzea erabaki dut:
  

Ez dira nolanahiko kopuruak Hernaniko La Inmaculada ikastetxekoak: ikasleen% 30 etorkinak dira, eta 17-19 nazionalitate desberdin nahasten dira. Gizartean desilusio garaia bizitzen ari dira etorkin asko, errealitatea ez baita telebistan agertzen den bezain polita. Arrotza den herrialde batean bizimodua aurrera atera behar dute, eta baita euren seme-alabek ere. Denak eskolan biltzen dira, eta egoera horretan egosten ari denaren lekuko bat da Inmaculada ikastetxea.
Hernaniko monjen ikastetxera etortzen diren etorkin guztiak ez dira irailean hasten; ikasturtean zehar ere hasten dira, etorri ahala. Badakite une horretan nola egin harrera. Hasteko, etorri berriari proba bat egiten zaio maila akademikoa ikusteko, eta horrela, zein taldetan sartuko den eta ikasle horrekin nola lan egingo duten erabakitzen dute. Itzultzailea behar badu, eskatu egiten dute. Ez badu behar, gelara bidaltzen dute eta Integrazio gelako irakaslea arduratzen da. Egun berean gurasoekin solasaldi bat egiten dute dokumentuak eta abar egiteko.
Ikastetxe honetan eramaten duten hezkuntza metodoa inmigranteentzat oso interesgarria iruditzen zait. Etorkinek ez dutelako denborarik galtzen eta gainera ondo ikasten dutelako. Oso interesgarria da %30 etorkinak izatea, horrela, beste umeek, etorkinak askoz gehiago errespetatuko dituzte eta haiekin kultur trukea eta interkulturalitatea egongo da.

Powert Point (Birgizarteratzea)

Birgizarteratzea

View more presentations from Edorta Aza.

Hemen power pointa docs eran ikusi dezakezue:

Hemengo hizkuntzak ikasteko, ikasle etorkinek duten beharra

Ikasle etorkin askok ez dute, ez euskara, ez gaztelania jakingo. Beraz, hizkuntza horiek ikasi beharko dituzte. Beste ikasle batzuek, berriz, gaztelania dute ama hizkuntza. Horrek hasierako harremanak erraztu egin ditzake, baina ez dugu ahaztu behar hizkuntzak erreferente kultural zehatz batetik edaten duela. Beraz, nahiz eta hizkuntza berbera izan, gure tonuera, hiztegia, esapideak... desberdinak izan daitezke, eta gaizki-ulertuak argitu beharko ditugu behin baino gehiagotan. Horrez gain, ingelesa ere ikasten dute. Hori guztia dela eta, hizkuntza bakoitzari emango zaion trataera erabaki beharko dugu: noiz, zein egoeratan, norekin eta nola landuko diren.

Hona emen,eotrkinek gure hizkuntzak ikastea posiblea dela konfirmatzen duen adibidea:

Citilaberi buruzko mapa kontzeptuala da, Manuel Castellen hitzaldiari buruzkoa:

Hemen ikusi dezakezuenez, Manuel Castellsen bideo ikusi dezakezue eta honen gainean, bideoari buruzko mapa kontzeptuala daukagu, itsaso eta nik egindakoa.

Gizarte hezitzailea, informazioaren gizartean

Informazioaren eta komunikazioaren teknologiak, gaur egungo gizartearen sektore bat da. Zoritzarrez, hauek erabiltzeko aukerak ez dira mundu osoan zehar ematen. Lehen mailako gizartea, hau erabiltzen duena da baina ez bakarra. Lehenengo mailako gizartearen %100 erabiltzen ditu informazioaren eta komunikazioaren teknologiak, zifra hau oso baikorra da baina bakarrik gizarte horretan begiratuz. Mundua ez da bakarrik lehengo mailako gizarteaz osatzen, zoritzarrez, jende pobrea dago.

Txiroek ezin dute teknologia hauetaz gozatu ez dituztelako errekurtsorik. Gizarte modeloa aldatu egin da eta hau ulertu behar dugu, gaur egun, beharrezkoa da teknologi berri hauek erabiltzen jakitea baztertuta geratu ez gaitezen. Arazoa,  errekurtso gabeko pertsonek ezin dituztela teknologia hauek erabili da eta guk gizarte hezitzaile bezala pertsona hauek baztertuta geratu ez daitezen , lagundu behar ditugu, teknologia hauek erabiltzen irakatsi behar ditugu.

Teorikoki gure gizartean teknologia hauek integratuta daude gure ohiko bizitzan parte hartzen dute, baina orduan zergatik ez daude gure herriko plazan? Jende guztiak, ez dauka hauek erabiltzeko aukerarik. Orduan teorikoki guztiok erabiltzen ditugu errentablea delako eta integratuta dagoelako gure gizartean baina praktikoki mundu guztiak ez dauka hauek erabiltzeko aukerarik beraz eskoletan, hauek erabiltzeko aukerak eman behar dituzte eta irakatsi baina baita ere gizarte hezitzaileon lana da oinarrizko formakuntza ez dituzten pertsonak baztertuta ez geratzeko. Hau da gure gaur egungo erronka.

Hau, bekaldean agertzen den URL helbidean dagoen dokumentoaren hausnarketa da.
https://docs.google.com/viewer?a=v&pid=explorer&chrome=true&srcid=0B9mUO9mjrluQMjBiZjA3NGItNDJjMS00ZDhjLTk0YTMtZmFiYzUwOTlhNDgy&hl=es

froga1

                                                                                     Kaixo lagunok:

Hau nire leen froga da. Nik EHUko ikaslea naiz.

Gizarte Hezkuntzaren bigarren mailan nago eta blog hau egin dut irakasgai baten oinarria delako. Espero dut asko kosta ez izatea eta Inmigrazioari buruzko ahalik eta informazio gehien emotea.

Hona emen slidelsharen egindako powert point bat:

Papeles mojaos

View more presentations from cris .

soinua: