Nik Izaro Andres nahiz eta hau nire bloga da. Inmigrazioa hobeto ezagutzea eta kulturak nahastea izan da nire helburua ,espero dut zuen gustokoa izatea eta guztiok zerbait ikasi ahal izatea.



Datos personales

miércoles, 12 de enero de 2011

Iñaki

Duela 15 urtetik gora , lehen beltzaranak Euskal Herrian agertu zirenean, guztiei iñaki izenaz ezagutzen zituzten. Gaur egun pizka bat galdu egin da iñaki deitzearen tradizioa baina ondino dago "iñakis" deitzen duten pertsonak. Hauek izan ziren Euskal Herrian agertu ziren lehen inmigranteak (afrikarrak). Santurtzin, Ondarrun, Bermeo, elantxoben... dauden beltzaranak gaur egun arrantzara dedikatzen dira, antzinean bezala eta beraien jatorrizko herrietan bezala. Askok, euskaldun askok baino hobeto dakite euskaraz hitz egiten.

Istorio hau oso ondo isladatzen da zarama taldeko abesti honetan:

lunes, 10 de enero de 2011

Euskal herritartasun eta naziotasun eskubideak eta immigrazioa

Euskal Herrian, oinarrizko herritartasun eta naziotasun eskubideak edukitzeari dagokionez, hiru eratako pertsonak edo taldeak daude. Alde batetik, batzuek ziurtatuta dituzte beren oinarrizko herritartasun eta naziotasun eskubide gehienak –espainiar eta frantses estatuetakoak, Europako Batasuneko gainerako estatuetakoak eta bi naziotasun horietako bat onartzen duten eta gorde nahi duten euskaldunak—. Bigarrenik, beren oinarrizko herritartasun eskubide batzuk ziurtatuta dituztenak, baina ez dutenak beren naziotasun politikoa edukitzeko eskubide osorik —euskaldunak, eta Espainiatik etorriak edota Europako Batasuneko gainerako estatuetatik eta hori nahi dutenak—. Eta azkenik, herritartasun eskubiderik ez duten taldeak daude, alegia, bakarrik jaioterriko naziotasun eskubideak dituzte ziurtatuta —etorkin gehienak—.
Naziotasun politiko komuna abian jartzea bateragarria da sentimendu kultural, etniko edo erlijioso jakin bat edukitzearekin, eta baita jatorrizko edo helduerako naziotasun politikoa mantentzearekin, eta hori argi eta garbi ikusi behar da, eta gainera, hala izango dela bermatu behar da. Eta horrek berdin-berdin balio lezake gure herrialdera iristen diren etorkinentzat, zein beste herrialde batzuetan bizileku hartu duten gure herrialdeko herritarrentzat.
Etorkin taldeei ulertarazi behar diegu denok dugula, salbuespenik gabe, gure naziotasun politikoa edukitzeko eskubidea, eta halaber, guztiok dugula eskubidea gure identitate sentimendua, gure kultura eta gure hizkuntza bermatuko direla ziurtatzeko. Eta hori ulertaraztea da gure erronka. Euskal naziotasuna onartu eta euskal herritarren eskubideak edukiz gero, ez dituzte nahitaez beren kultura, hizkuntza eta erlijio ezaugarriak baztertu behar. Eta hori denak lotuko dituen hizkuntza eta kultura errespetatuta eta aitortuta; alegia, euskara eta euskal kultura.
Baina nola bermatuko diegu etorkin komunitate guztiei beren kultura, hizkuntza eta erlijioa aitortuko direla? Horixe da erronka nagusia. Azken batean, nola proposatuko dugu aniztasunaren errespetua eta bermea gure eskaeren ikur gisa? Bere egin behar dute Euskal Herrian zabaldu den euskal kultura eta hizkuntza berreskuratzeko eta normalizatzeko prozesua eta nazio eta gizarte eraikuntzarako prozesua.



HEMEN BRIÑASEKO KANPAMENTU BATEN BIDEOA USTEN DIZUET:(HERRITARTASUNA ETA SOLIDARITATEA)

Inmigrazio terminoa

Inmigrazio terminoa erabiltzen dugu, beste lurralde batetik biztanleria etorri dela adierazteko. Horregatik kanpotik datorren pertsonari inmigrantea edo etorkina esaten diogu.
  Askotariko arrazoiek bueltzatzen dute jendea bere bizilekua utzi eta beste leku batera joatera.
Horietako arrazoi batzuk hurrengoak dira:
  1-ekonomia-arrazoiak (normalean etorkinak herrialde azpigaratuetatik etortzen dira)
2-politika-arrazoiengatik
3-natura-hondamendiengatik

Gobernuak etorkin-kuotak eta inmigrazio-legeak esartzen dituzte,lege hauen bidez zehazten dute nor geratu ahal den legez herrialdean eta zer baldintzak bete behar ditu herritartasuna lortzeko.
Lege hori betetzea lortzen ez dutenen bizitza oso txarra eta gogorra da, ezin dute lan kontraturik izan, eta legez kampo lan egiten dute.




Abesti hau "chambao" abeslariaren canta da eta inmigranteei buruz hitz egiten du. Batzuk heltzen dira hona baina beste batzuk bidai erdian geratzen dira eta haien ametsak apurtu egiten dira. Nire ustez abesti honek errealitatea oso ondo isladatzen du eta kontzientzia hartzea askorentzat, ekar dezake.

domingo, 9 de enero de 2011

KULTURARTEKOTASUNA

Gaur egun gure ingurua gero eta kultur anitzagoa da. Etorkinak arrazoi ezberdinengatik datoz Euskal Herrira; behar ekonomikoak eta sozialak, gatazka armatuak, indarkeria.
Beraz, esan dezakegu egungo jendartearen ezaugarri nagusienetako bat heterogeneotasun sozial, kultural eta linguistikoa dela.
kulturartekotasuna eta honen garrantzia aintzat hartuz, zuen pentsaerak, ezagupenak, jarrerak... lantzen dira eremu honetan.Beraz, aniztasun egoeren aurrean izan dezakegun ikuspegi bat da, berdintasunean oinarritua eta aniztasunean aberasgarri bezala ulertzen dena.

Kulturarteko hezkuntzaren helburu nagusia gure haur eta gazteek konpetentzia kultural heldua izatea da, hau da gaitasun eta jokabide egokiak garatzea gizarte kulturanitz eta multilingue batetan egoki molda daitezen. Horretarako, gure haur eta gazteei gaitasun batzuk irakatsi behar dizkiegu beren eguneroko bizitzan pertsona ezberdinekin bizitzeko zailtasunik izan ez dezaten: gatazkak bideratzeko estrategiak, gainerako kulturen eta norberarenaren gainean balorazio eta kritikak egiteko gaitasuna, talde minoritarioen eskubideen aldeko jarrerak…
Kulturartekotasuna ez da ekintza zehatz eta puntual batzuen bidez lantzen (kulturen eguna, munduko jolasen olinpiada…). Gure lanean, prozesu osoan zehar (programaketak egitean, taldeak osatzean, eguneroko mezuetan…) islatu behar diren balore multzoek osatzen dute, enfoke bat da.


Kulturartekotasuna:

http://guraso.com/guraso-eskola/heziketa/irakasleak/ez-formala/kulturartekotasuna-aisialdian


http://www.aulaintercultural.org/sommaire.php3?lang=eu

Euskal Herriaren etorkinen jatorria



Europa, eta zer esanik ez, Euskal Herria, historikoki inmigranteena baino emigranteen lurrak dira. Ohikoa da Argentina, Uruguay, Mexiko nahiz AEB bezalako estatuetan abizen euskaldunak aurkitzea, zurien kolonializazioa munduko hiri guztietara heldu delarik, baita lekurik ezkutuenetara ere. Migrazio hau arrazoi politikoek bultzatua izan dela ere aipatu beharra dago.


Hau da, Europak (mundu erdia kolonizatu eta gaur egunean herri pobreak esplotatzen dituena) jada ezaguna den “Directiva de la Vergüenza” bezalako neurriak hartzeko lotsagabekeriarekin jokatzeko ausardia du, orokorrean hego eta ekialdeko herrietatik datozen inmigrante askok dagoeneko pairatzen duten bazterketa areagotuz.

nola moztu bideo baten zatiaren tutoriala: itsaso eta izaro




Naiz eta tutoriala egitea kosta izan azkenean, asko ikasi dugu eta gustokoa izan dugu. Hezitzaile bezala gauza asko jakin behar ditugu eta nahiz eta guk irakatsi ere ikasi behar dugu.

viernes, 7 de enero de 2011

San Franciskoko eta Lekeitioko inmigrazioa


San Francisko auzoa:                                                                                         Lekeitio:











Azken urteetan, batez ere 80.hamarkadatik aurrera, Euskal Herrian, Europako hainbat tokitan bezala, immigrazioak izugarrizko gorakada izan du. Euskal Herriko historia hurbilean beste immigrazio olatu izan badira ere, egungoak berezitasun argia dauka, aurrekoetan etorkinak estatu espainiarretik etorri ziren, gaur egungo immigrazioa, aldiz, Estatuaren mugetatik harantz hasten da, globalizazio ekonomikoak emigrante ekoizle legez erabakitako herrietatik datoz immigranteak. Guzti horrek hainbat aldagairi eragiten dio, hala nola, migrazio prozesuari, migratzaileen bizipenei, harrera gizarteari buruzko iritziari eta, nola ez, bertako jatorrizko hizkuntzarekin duten harremanari. Egoera berri hori aztertzeko bidean, Euskal Herriko testuinguru guztiz desberdin bi izan ditut adibide bezala. Alde batetik, Bilboko San Frantzisko auzoa eta, bestaldetik, Lekeitio herria. Aurrez aurre jarri ditugu, kostaldeko herri euskalduna (%86 euskalduna eta etorkinak %2) eta Bilboko San Frantzisko auzoa (populazioaren %20 da etorkina, Bilboko kontzentraziorik handiena). Ezaugarri horietaz gain, kontuan izan behar dugu Lekeition hizkuntza bik daukatela nagusitasun nabarmena eta San Frantzisko auzoan, ordea, 100dik gora hizkuntza elkartzen direla, horietako zenbaitek hiztun kopuru handia dutelarik.

Beheko etiketan ikusi dezakezue San Francisco auzoan gertatutako albizte bat.

martes, 4 de enero de 2011

inora eramaten duen bidaia

Inmigrazioari buruzko kanpañak

Nafarroan egindako inmigrazioaren aldeko spot-a:



Ekuadorreko errefugiatu gehienak kolonbiarrak dira:

inmigrazioa Euskal Herrian

Euskal Herrian azkenengo urteotan jasotako inmigrazioaren datuak dira beheko taulan agertzen diren zenbakiak; hamar hauek ,inmigrazioaren aldetik ehunekorik altuenak dituzten lurraldeak dira:




HERRIALDEA
INMIGRANTEAK 2001. URTEANINMIGRANTEAK 2010. URTEAN
Maroko5.07823.958
Errumania78221.875
Kolonbia4.83017.150
Ekuador5.77116.768
Bolivia10215.278
Portugal5.82315.257
Argelia2.0577.798
Brasil3517.663
Bulgaria-7.556
Peru7035.518

lunes, 3 de enero de 2011

Kultura aniztasuna

Kultura aniztasunean sinesten dut; kultura desberdintasunek aberastu egiten dute, nire ustez. Dena den, kultura eta ohiturak gauza diferenteak dira, hau da, inmigranteak ohituretara moldatu behar dira. Inork ez du nahi harrera egiten dion gizartean joeraren kontra joan, baina ezin dugu ahaztu ohitura oso diferenteetako herrialdeetatik datozen lagunentzat oso gogorra dela. Bestalde, badira hainbat pertsona, hala hemengoak nola immigranteak, elkarbizitza egokirako arauak errespetatzen ez dituztenak. Immigrante batek legea urratzen duenean, garrantzitsuena arau-haustea gertatu dela bada ere, immigrantearen sorterria aipatzen dute komunikabideek halabeharrezko argibidea bailitzan.
Gizarteratze prozesurako, beharrezkoa da zuzenketaren barruko eta gizartearen eskemen barruko erlazioa. Inmigranteek, gizarteak harrera ona egiten badie, portaera ezin hobea dute, eta elkarbizitzak hobera egiten du, inmigranteek gizarteratzeko ahaleginak egiten dituztelako, harremanatzen eta hizkuntza, lan-ohiturak eta gizarte-ohiturak ikasten.
2000. urtean, Harresiak Apurtuz-ek protokolo bat sinatu zuen 39 komunikabiderekin eta Eusko Jaurlaritzarekin, eta hamar puntutan oinarrituriko jardute onen eskuliburu bat banatu zuen. Gau horretan bertan, telebista batek artxiboko irudi deigarriak erabili zituen berria zabaltzeko: erregularizazio aldi baten erdian, hainbat lagunek lurrean lo egiten zuten paperak lortzeko ilaran itxaroten zuten bitartean. Aipatu telebistak, ordea, ez zuen esan eskuliburua aurkeztua izan zela. Komunikabideetan lan egiten duten lagunen artean era guztietako sentsibilitateak izan ohi dira eta, batzuetan, errealitateari hobekien doitzen direnak ez datoz bat euren enpresekin; izan ere azken horiei gehien saltzen den albistea baino ez zaie interesatzen. Harresiak Apurtuz-ek indarrean jarraitzen duen aipatu eskuliburua editatu du berriro.

Kultur aniztasunaren bideo bat:

Inmigrante baten heriotza Bilboko itsasadarrean

Orain duela hilabete batzuk aldizkarietan, telebistan, irratietan eta hainbat komunikabideetan agertu zen nola inmigrante bat hilda aurkitu zuten olabeaga inguruan. Komunikabideetan agertu zena izan zen, inmigrante batek bilboko "Gran vian" lapurketa bat egin zuela eta ertzainak jarraitu zuela orduan honek ihes egiteko bilboko itsadarrera bota zela.
Ondorioz jendea pentsatzen duena da inmigrante honek lapurreta egin zuen pertsona izan zela, baina ez sen horrela izan. Badirudi itsadarrera bota zena, ihes egiten zuela detenitua ez izateko baina ilegala zelako eta ez lapurketaren erruduna zelako.
Azken finean, inmigranteek beldurrarekin bizi dira haien egoera ilegalagatik baina zenbat denbora egon beharko gara horrela? Edo txarragoa dena, zenbat inmigranteen heriotzak jasan beharko ditugu egoera honengatik?
 Hemen ikusi dezakezue albiztea:
https://docs.google.com/leaf?id=0B9mUO9mjrluQNTM1NDQ2NzAtOWU1Ni00ZWQ4LThjMjctMWY3N2Q5N2MxMDg3&sort=name&layout=list&num=50

miércoles, 29 de diciembre de 2010

EAEan, ikasle etorkinen matrikulazio tasa % 40 ari da urtero igotzen.

 EAEko ikastetxeetan ez dago haur etorkinei zuzenduriko plan espezifikorik, ez integrazio kulturalari, ez eta linguistikoari dagokionez. Eskolaz kanpo ere, haur etorkinen integrazio linguistikoari begira dauden hezkuntza programak (euskara ikasteari begira, alegia), euskara hainbat urtetan ikasteko dira.
Eskoletako ahalegin diseinua haur etorkinei begira herren dago. Euskararen alorra, esaterako, euskara ikasteko zailtasuna duten haurrentzat baino ez dagoela pentsatua azpimarratzen du. Hau da, euskara sekula ikasi eta entzun ez duten haurrentzat -eta are gutxiago gaztelania ere inoiz ikasi eta entzun ez duten haur etorkinentzat-, ikastetxeetan ez dago ezer prestaturik. Errealitate horrek eragin zuzena du haurraren curriculumeko beste ikasgai guztietan, hizkuntz arazoak direla eta ezin baitituzte beste ikasgaiak jarraitu.
Haur Hezkuntzan matrikulatzen diren haur etorkinek, zeinahi ama hizkuntza izanik ere, euskara ikasteko arazorik ez dute izaten. Baina errealitatea bestelakoa da Lehen Hezkuntzan eta, bereziki, Bigarren Hezkuntzan matrikulatzen diren haur etorkinentzat. Hori dela eta, kasu horietarako, ikastetxeek arreta pertsonalizatuagoa eskaintzen duten errefortzu diseinuak sortu beharko lituzketela uste dute, kontuan izanda ez dela gauza bera haur etorkin horien ama hizkuntza gaztelania izatea -haur iberoamerikarren kasua- edota irakasleek ezagutzen ez duten hizkuntza bat izatea.
Euskal gizarteak beraien kulturak eta ohiturak ezagutzeko egiten dituzten ekitaldi guztiak pertsona orori irekiak daude: euskaldunei, etorkinei zein etorkinekiko interesa erakusten duten guztiei. Aldiz, sarri askotan, euskal kulturari buruzko ekimen eta ikuskizunak etorkinentzat ez daudela zabalik edota prestaturik iruditzen zaie, eta horrek, bereziki beraien haurren integrazio kulturalari begira, oztopo bat suposatzen du.
 Etorkinek Euskadira iritsi arte ez dakite EAEan bi hizkuntza direla ofizialak: euskara eta gaztelania. Uste dute gaztelaniaz baino ez dela hitz egiten herrialde honetan. Bertora heltzen direnean ere inork ez die gai horren inguruan ezer aipatzen. Harremanetan jartzen diren lehen elkarteek errealitate horren berri eman beharrean eta haurrak zein eredutan matrikulatu erabakitzea beraien esku utzi beharrean, seme-alabak A ereduan matrikulatzera bideratzen dituzte, bereziki hirietan. Ostean, jabetzen dira, Euskadin bi hizkuntza direla ofizialak, eta argi dute beraien haurrak herrialde honetan guztiz integratzeko bi hizkuntzok ongi ikastea ezinbestekoa dela. Guraso etorkinek, EAEra heltzen direnean, hemengo errealitate linguistikoaren inguruko informazio eza dutela salatzen dute, horrek, sarriegi, beraien haurren integrazio kultural eta linguistikoan eragin zuzena duelarik.
Etorkinei ez zaie azaltzen, ez bertora heltzean, ez ostean, EAEan euskara jakiteak duen garrantziaz, bai integrazioari begira, bai eta lan munduari begira; hau da, beraien haurrak, B ereduan edota bereziki D ereduan matrikulaturik izateak, gerora begira haur horientzat duen garrantziaz.
 Etorkinek hemengo hezkuntza sistemaz ez dakite ezer, ez bertokoek ere ez etorkinen lurraldeetako hezkuntza sistemez. Bertora heltzen direnean ere, eta beraien haurrak Euskadiko ikastetxeetan matrikulatu, inork ez die ezer azaltzen. Bertoko ikastetxeek ere ez die galdetzen nolakoa izan den ordura arte beraien haurrak matrikulaturik egon diren hezkuntza sistema. Arrazoi hori dela eta, jauzi, eztabaida, arazo, denbora galtze... nabarmenak sortzen dira, hitz eginez gero, laster asko konponduko liratekeenak.
Guraso/haur etorkinen eta ikastetxearen arteko lehen harremanetarako behintzat, hizkuntza arazoak leuntzeko, ikastetxeetan bitartekari lanak egiten ari diren pertsonak egon beharko luketela uste dute. Izan ere, hitz egin eta elkar ulertuz gero, konpondu ahalko liratekeen hainbat arazo sortzen dira bi aldeen artean.

Emen Hik hasiko artikulu osoa ikusi dezakezu:

https://docs.google.com/leaf?id=0B9mUO9mjrluQMjcyZGFiMDUtMGNlOC00NTFmLWE3ZTMtNWQ5OTExYzQ2Mjk1&sort=name&layout=list&num=50

martes, 28 de diciembre de 2010

La Inmaculada ikastetxea, Hernani: Ikasle etorkinak etxekotzen

  • Hik/Hasi aldizkarian, etorkinen eskolaratzearekin erlazionaturiko artikulu interesgarri hau topatu dut eta publikatzea erabaki dut:
Ez dira nolanahiko kopuruak Hernaniko La Inmaculada ikastetxekoak: ikasleen% 30 etorkinak dira, eta 17-19 nazionalitate desberdin nahasten dira. Gizartean desilusio garaia bizitzen ari dira etorkin asko, errealitatea ez baita telebistan agertzen den bezain polita. Arrotza den herrialde batean bizimodua aurrera atera behar dute, eta baita euren seme-alabek ere. Denak eskolan biltzen dira, eta egoera horretan egosten ari denaren lekuko bat da Inmaculada ikastetxea.
Hernaniko monjen ikastetxera etortzen diren etorkin guztiak ez dira irailean hasten; ikasturtean zehar ere hasten dira, etorri ahala. Badakite une horretan nola egin harrera. Hasteko, etorri berriari proba bat egiten zaio maila akademikoa ikusteko, eta horrela, zein taldetan sartuko den eta ikasle horrekin nola lan egingo duten erabakitzen dute. Itzultzailea behar badu, eskatu egiten dute. Ez badu behar, gelara bidaltzen dute eta Integrazio gelako irakaslea arduratzen da. Egun berean gurasoekin solasaldi bat egiten dute dokumentuak eta abar egiteko.

Ikastetxe honetan eramaten duten hezkuntza metodoa inmigranteentzat oso interesgarria iruditzen zait. Etorkinek ez dutelako denborarik galtzen eta gainera ondo ikasten dutelako. Oso interesgarria da %30 etorkinak izatea, horrela, beste umeek, etorkinak askoz gehiago errespetatuko dituzte eta haiekin kultur trukea eta interkulturalitatea egongo da.

Powert Point (Birgizarteratzea)



Hemen power pointa docs eran ikusi dezakezue:

Hemengo hizkuntzak ikasteko, ikasle etorkinek duten beharra

Ikasle etorkin askok ez dute, ez euskara, ez gaztelania jakingo. Beraz, hizkuntza horiek ikasi beharko dituzte. Beste ikasle batzuek, berriz, gaztelania dute ama hizkuntza. Horrek hasierako harremanak erraztu egin ditzake, baina ez dugu ahaztu behar hizkuntzak erreferente kultural zehatz batetik edaten duela. Beraz, nahiz eta hizkuntza berbera izan, gure tonuera, hiztegia, esapideak... desberdinak izan daitezke, eta gaizki-ulertuak argitu beharko ditugu behin baino gehiagotan. Horrez gain, ingelesa ere ikasten dute. Hori guztia dela eta, hizkuntza bakoitzari emango zaion trataera erabaki beharko dugu: noiz, zein egoeratan, norekin eta nola landuko diren.

Hona emen,eotrkinek gure hizkuntzak ikastea posiblea dela konfirmatzen duen adibidea:

martes, 16 de noviembre de 2010

Citilaberi buruzko mapa kontzeptuala da, Manuel Castellen hitzaldiari buruzkoa:





Hemen ikusi dezakezuenez, Manuel Castellsen bideo ikusi dezakezue eta honen gainean, bideoari buruzko mapa kontzeptuala daukagu, itsaso eta nik egindakoa.

Gizarte hezitzailea, informazioaren gizartean

Informazioaren eta komunikazioaren teknologiak, gaur egungo gizartearen sektore bat da. Zoritzarrez, hauek erabiltzeko aukerak ez dira mundu osoan zehar ematen. Lehen mailako gizartea, hau erabiltzen duena da baina ez bakarra. Lehenengo mailako gizartearen %100 erabiltzen ditu informazioaren eta komunikazioaren teknologiak, zifra hau oso baikorra da baina bakarrik gizarte horretan begiratuz. Mundua ez da bakarrik lehengo mailako gizarteaz osatzen, zoritzarrez, jende pobrea dago.

Txiroek ezin dute teknologia hauetaz gozatu ez dituztelako errekurtsorik. Gizarte modeloa aldatu egin da eta hau ulertu behar dugu, gaur egun, beharrezkoa da teknologi berri hauek erabiltzen jakitea baztertuta geratu ez gaitezen. Arazoa,  errekurtso gabeko pertsonek ezin dituztela teknologia hauek erabili da eta guk gizarte hezitzaile bezala pertsona hauek baztertuta geratu ez daitezen , lagundu behar ditugu, teknologia hauek erabiltzen irakatsi behar ditugu.

Teorikoki gure gizartean teknologia hauek integratuta daude gure ohiko bizitzan parte hartzen dute, baina orduan zergatik ez daude gure herriko plazan? Jende guztiak, ez dauka hauek erabiltzeko aukerarik. Orduan teorikoki guztiok erabiltzen ditugu errentablea delako eta integratuta dagoelako gure gizartean baina praktikoki mundu guztiak ez dauka hauek erabiltzeko aukerarik beraz eskoletan, hauek erabiltzeko aukerak eman behar dituzte eta irakatsi baina baita ere gizarte hezitzaileon lana da oinarrizko formakuntza ez dituzten pertsonak baztertuta ez geratzeko. Hau da gure gaur egungo erronka.

Hau, bekaldean agertzen den URL helbidean dagoen dokumentoaren hausnarketa da.
https://docs.google.com/viewer?a=v&pid=explorer&chrome=true&srcid=0B9mUO9mjrluQMjBiZjA3NGItNDJjMS00ZDhjLTk0YTMtZmFiYzUwOTlhNDgy&hl=es

martes, 5 de octubre de 2010

froga1

                                                                                     Kaixo lagunok:
Hau nire leen froga da. Nik EHUko ikaslea naiz.
Gizarte Hezkuntzaren bigarren mailan nago eta blog hau egin dut irakasgai baten oinarria delako. Espero dut asko kosta ez izatea eta Inmigrazioari buruzko ahalik eta informazio gehien emotea.









Hona emen slidelsharen egindako powert point bat:
soinua: